Met mijn lief een paar dagen ertussenuit geweest, naar Duitsland. Het plan opgevat om op de terugweg in Dortmund wat te eten om onze vakantie fijn af te sluiten. We troffen het: de hele binnenstad was omgetoverd tot een grote kerstmarkt, met vooral heel veel eetstalletjes. Bovendien bleek er ’s avonds een voetbalwedstrijd te zijn: het was er vergeven van de Polizei en heel veel (vnl) mannen met nog meer bier. Een onderdompeling in de Duitse cultuur…
Even gestruind over de kerstmarkt: een groot deel van het eetaanbod was (broodjes met) allerlei soorten ‘Wurst’. En daarnaast was er voornamelijk frituur en zoetigheid. Nu is dat misschien wel logisch, en vinden we ook in Nederland veel broodjes worst, hamburgers en frietjes, oliebollen en poffertjes op een dergelijke markt.
Best leuk om even te ervaren, zo’n kerstmarkt, maar nu dan op zoek naar een leuk restaurantje. Heel de stad doorzocht, maar dat voorgestelde ‘plein met horeca’ of nog beter: dat ‘leuke tentje in een achterafstraatje’: onvindbaar. We kwamen niet veel verder dan een hamburgerrestaurant, een paar pizzeria’s, en een Indier. Ik had me inderdaad een voorstelling gemaakt van een ‘sfeervol restaurantje’ om de Duitse keuken eens te ervaren. En ik ben nog steeds verbouwereerd dat dit dus echt niet lijkt te bestaan: zelfs op Google maps konden we in de hele binnenstad van Dortmund niet iets anders vinden dan een hamburgerrestaurant of iets ‘buitenlands’.
Dus belandden we na een flinke omzwerving alsnog op de kerstmarkt waar we dan toch voor de ‘Duitse ervaring’ zijn gegaan: Reibekuchen mit Apfelmus. Een enorm vette hap van gefrituurd aardappel-ui-deeg met appelmoes. Heel zout bovendien. Dan bij de viskraam nog een gefrituurde vis op een Kaiserbrotchen, en een broodje garnalen, met vooral ook heel veel saus.
Al was het niet helemaal waar we op hadden gehoopt, toch vind ik de ervaring wel mooi. En in ieder geval ook weer een les. Duitsland is niet Nederland of Frankrijk: een andere eetcultuur, en andere gewoonten. En ik kan zo mijn mening hebben over de Duitse eetcultuur, maar het heeft ook waarde dat ieder land nog steeds zo zijn eigen eetcultuur heeft.
Door de bereiding én de context voegen we namelijk bewustzijn toe aan onze voeding. Cultuurgebonden eten heeft in die zin al waarde in dat het een bepaalde sfeer, een geborgenheid kan oproepen. Nu is er vanalles aan te merken bij het genoemde voorbeeld, van de nutritionele waarde tot het bewustzijn tijdens het eten. Maar toch! De context en het gevoel dat deze oproept draagt bij aan de voedingswaarde. Natuurlijk valt er andersom, onder het motto ‘je bent wat je eet’, ook vanalles te zeggen over cultuur en voedingsgewoonten. Leuk om nog eens naar te kijken. Voor nu wilde ook gewoon even mijn belevenissen delen.