Als kind voelde ik al de roep van de natuur. Het weiland met perenbomen achter ons huis staat nog steeds symbool voor dit gevoel. Gevoel van vrijheid, een natuurlijk Zijn, de verbondenheid met de seizoenen. In de lente kwamen de perenbomen in bloei en even daarna kleurde de weide geel van de boterbloemen. En dan kwamen er ieder jaar een stuk of zes jonge stieren in die al dat moois vertrapten! Maar op hun beurt ook weer prachtig waren.
De weide was door een keurig geschoren meidoorn gescheiden van ons strakke gazonnetje. Zo hoorde het: iedere week het gras maaien en de randjes knippen. Meestal het werk van mijn moeder. En één of twee keer per jaar ging mijn vader er met de gifspuit overheen. Toch had ik daar altijd een grote hekel aan, dat voelde echt niet goed. Ook de aangeplante tuin aan de voorkant van ons huis werd keurig onkruidvrij gehouden. Zo leerde ik wat een nette tuin was. En ik leerde dit ‘mooi’ te vinden. Toch heb ik nu geen enkele herinnering meer aan hoe die voortuin eruit zag. Hij heeft voor mij nooit geleefd.
Ik kan me nog herinneren dat ik ‘chaostuinen’, niet kon begrijpen. Inderdaad, het type tuin dat ik nu zelf orkestreer. Zo hoorde het immers niet. Mijn ogen hadden anders leren kijken. Al heel jong heb ik mijn natuurlijke (bl)ik ingeleverd in aanpassing aan mijn omgeving. Maar dat weiland, dat zag ik wel, en dat was prachtig! En dat was er gelukkig. Het staat ook nog steeds heel sterk in mijn herinnering, symbool voor het natuurlijke kind dat ik was (ben)!
Ook keek ik bevreemdend naar de maatschappij, maar ik dacht dat het aan mij lag, en probeerde me zo goed mogelijk aan te passen. En omdat ik goed kon leren, ging ik ‘uiteraard’ studeren. Waarbij bovendien mijn hoofd een (schijn)veiligheid bood voor de onveiligheid die ik ervaarde in mijn omgeving. Zo raakte ik steeds verder van mezelf verwijderd.
Ik was diep ongelukkig in mijn baan als voedingskundig onderzoeker, de illusie van de wetenschap doorziend, maar me hier heel alleen in voelend. Uiteindelijk werd ik ziek. Mijn lichaam begon te protesteren van alle spanning, en afgescheidenheid, van vele jaren.
Via een grote omweg ben ik uiteindelijk toch nog ‘tuinvrouw’ geworden. In 2008 heb ik wél mijn gevoel en de roep van mijn Ziel gevolgd: ik ben spontaan ingestapt in de opleiding Biologisch Dynamische Landbouw.
En via mijn tuin heb ik me mogen verbinding met onze Voeding. Het predikaat ‘voedingskundige’ heb ik al sinds mijn afstuderen aan Wageningen Universiteit in 2003. Maar ik begin me nu pas werkelijk voedingskundige te voelen.
Daarnaast is ook het directe contact met het lichaam, mijn eigen lichaam en dat van de ander, een heel belangrijk onderdeel van mijn weg naar heling. Ik heb ook mogen ervaren hoe sensitief ik ben in aanraking, hoeveel ik voel en ervaar. De massageopleiding die ik heb gedaan was een aanzet om mijn ingeboren voelen en weten wakker te maken.
Naast deze dingen is ook de Dans een passie en ontwikkelingsweg voor mij. Hierin kan ik mijn lichaam en unieke expressie ervaren. En in de dans is het gemakkelijker om op wezenlijk niveau te verbinden met de ander. Ik ben heel blij om mezelf nu steeds meer te mogen delen, manifesteren, vanuit MIJ, vanuit wie ik werkelijk ben.
Ik ben getrouwd en moeder van een kleine jongen.
Op 10 juni 2021 heb ik in een heel mooi ritueel de naam aangenomen die ik nu draag: Selva.
Hieronder een aantal van de dingen in mijn koffertje.
- ‘Voeding en Gezondheid’ aan Wageningen Universiteit (2003)
- HOLOS Massage academie (2008)
- Persoonlijk Leiderschap op Venwoude, (2007)
- Biologisch Dynamische Landbouwopleiding Kraaybeekerhof/Warmonderhof (2010)
- Natuurvoedingskunde Kraaybeekerhof (2011)
- Tibetaanse massage / drukpuntmassage, Dharamsala – India (2012)
- Jungiaanse Psychologie bij Karen Hamaker-Zondag (2015)
- Trager (heden)
- Zijnsorientatie bij Centrum voor Zijnsorientatie (heden)
- Interactieve Meditatie – “Levend Gewaarzijn”
- Geweldloze Communicatie
- Stembevrijding
- Yoga en Pilates
- En heel veel dans: Movement Medicine (ook workshops in Engeland), 5 ritmes, Ecstatic Dance, Biodanza
Leraren in levende lijve:
- Ya’acov en Susannah Darling-Khan (oprichters van Movement Medicine)
- Paraj (Levend Gewaarzijn)
- Isaac Shapiro
- Johannes Kingma (Natuurvoedingskundige)
- Chris Kersten (Zijnsorientatie)
- … en heel veel mooie mensen die ik op mijn levensweg mocht ontmoeten en aan wie ik mij mocht spiegelen